Anoek, waar word jij blij van?
Van eten!
Niet alleen eten als werkwoord, want dat doe ik erg graag. Maar ook het delen van eten met mensen die me lief zijn. Bereiden van vers en gezond eten om daarna te zien dat het gulzig en gretig wordt verorberd. Mensen blij maken aan mijn tafel. Met rijke geuren, lekkere smaken, mooi opgemaakte borden of schalen en natuurlijk een goed glas wijn of twee. Blijer kun je mij niet krijgen.
Ben jij dan een echte foodie?
Ja, je hebt hier te maken met een echte foodie. Dat klinkt meteen zo hot en happening, maar dat is het niet hoor. Al van huis uit heb ik dat mee gekregen, eten is leuk en belangrijk. Het is je brandstof voor de dag, wees daar kritisch op. Ik kan niet leven op kant en klaar maaltijden vol met E-nummers, teveel zout, suikers en vetten. Of eten voorgezet krijgen dat niet is voorgeproefd of zonder liefde is bereid. Dat wil ik ook niet. Koken is essentieel. Ik kan in mijn keuken creëren. Dat geeft me rust.
Kun je je creativiteit kwijt in je koken?
Ja zeker. Ik barst ervan. Echter koken bestaat ook uit kennis, techniek en ervaring. Over de jaren heb ik veel tijd en moeite gestopt in het leren koken. Zowel tijdens mijn opleiding aan de Hotelschool als privé thuis en ook in mijn werk. Eerst leren (kijken en luisteren naar anderen en proeven) en vervolgens heel veel oefenen. Daarna ben ik gaan toepassen en improviseren om creatief te kunnen zijn. Ik leer nog elke dag bij.
‘Ik wist niet wat foodstyling was’
Vroeger had ik nooit gedacht dat ik foodstyliste zou worden. Ik wist niet eens wat foodstyling was. Vanwege mijn voorliefde voor koken, heb ik de Hotelschool gedaan in Amsterdam. Vervolgens heb ik zelf kooklessen gegeven. Dat heb ik zes jaar gedaan. Daarnaast gaf ik kookworkshops en werkte ik in de catering. Uiteindelijk bracht een bevriende fotograaf mij in contact met foodstyling. Hij zei letterlijk: ‘Anoek Lorjé, dit kun jij ook!’ Zodoende ben ik erin gerold.
Als ik mensen vertel dat ik foodstyliste ben, krijg ik geregeld de reactie: ‘Ahh foodstyling! Dat is toch iets met haarlak en zo?’ Grappig dat dat het beeld is dat mensen van foodstyling hebben. In werkelijkheid heb ik nog nooit een bus haarlak in mijn handen gehad – in de keuken tenminste.
Enthousiasmeren om te eten
Ik heb het altijd leuk gevonden om mensen te enthousiasmeren om te eten. Dat is wat ik nu als foodstyliste doe, in opdracht van de klant. Ik zorg ervoor dat het product er precies zo uitziet, zoals de klant het heeft bedacht. Op zoek naar de juiste ingrediënten ga ik allerlei markten en winkels af. Dat kan soms een uitdaging zijn, bijvoorbeeld als ik in de winter seizoensgebonden ingrediënten zoek voor een zomers gerecht.
De grootste uitdaging haal ik uit het creatief zijn binnen de kaders. Binnen de gestelde randvoorwaarden kan ik spelen met de compositie, de ruimte, de smaak en het uiterlijk van het eten. Samen met de fotograaf en stylist bouw ik vanaf niks een heel beeld op. De ondergrond, de styling, het standpunt van het product, het licht en de sfeer; alles wordt helemaal uitgedacht en ter plekke gecreëerd. Ooit hoop ik nog eens geheel carte blanche te krijgen, dat lijkt me fantastisch!
Een culinaire handtekening
Samenwerken met mij belooft een mooie culinaire handtekening op het bord. Foodstyling is trendgevoelig en ik zorg er altijd voor dat mijn werk mee-ontwikkelt met de trends van de huidige tijd. Ik heb een heel eigen en daardoor herkenbare stijl die ik zou omschrijven als lichtelijk nonchalant en rechtstreeks uit het hart.
Geen leven buiten de keuken voor Anoek Lorjé
Mijn hart is onlosmakelijk verbonden met eten. Ik besteed zeer veel tijd en aandacht aan mijn gerechten. Ook thuis. Daar heeft vooral mijn gezin profijt van. Ik vind het ook leuk dat eten gezelligheid brengt. Vrienden kunnen bij ons altijd aanschuiven. Daar sloof ik me graag voor uit. Een leven buiten de keuken kan ik mij niet meer voorstellen. Zelfs als ik niet zou werken als foodstyliste, zou ik iets met eten doen. Dan zou ik denk ik een koekjesfabriek hebben, samen met mijn dochter.
